Büyük, oval bir masanın etrafındayız. Masanın bir tarafında sahne var. İlkin oraya çıkıp birkaç kişiyle bir skeç oynuyoruz. Ardından masaya geçiyoruz. Masada son teknoloji buz silahı konuşuluyor. Tahribat derecesi çok yüksek bu silahı oturduğum masadaki herkes ateşleyebiliyor.

Silah bulunduğumuz binanın çatısında. Ateşleme başlıyoruz. Sağa sola ateş ederken Kar Adamın evinde buluyorum kendimi. Kar adam karşıdaki tepeye kurmuş evini. Havada süzülen evi buzdan yapılmış. Bazı atışlarımız evine isabet ediyor. Sinirleniyor ve kongre binasına camdan giriyor.

Kongredekiler karla kaplı bir adam görüyorlar ve gülmeye başlıyorlar. Kar Adam onları gür sesiyle susturuyor. "Bakın ben sıradan biri değilim." Birkaç kişi kıkırdıyor ama kar adamın öfkeli bakışları salonu kontrol altında tutuyor. Kar Adam tek hamleyle üzerindeki karı buzu silkeliyor. Ardından kendini sıkıyor. Birdenbire tekrar buzla kaplanıyor. Üstelik buzdan bir takım elbise bu.

Kar Adam dağa ateş etmememizi söylüyor. Bir antlaşma hazırlanıyor. Kar adam karşıdaki tepeyi düşmandan korursa biz de o tarafa ateş etmeyeceğiz. Kar adam buzdan kalemiyle imzasını atıyor buz eriyince antlaşma şartlarından bazıları siliniyor.

Anttan sonra herkes evine dağılıyor. Eve gittiğimde reisimizin kayıp olduğunu anlıyorum. Bir motor çetesi evinde kalıyorum. Reisin yaltakçısı reisin motoruna el koyuyor. Reisin hiç el sürmediği motorun selesinde sakladığı ışın silahını da yerinden çıkarıp hazırlıyor.

Çeteyi toplayıp yola çıkıyoruz. Kimilerinin henüz motoru yok yayalar. Çin topraklarına varıyoruz. Karşımıza çıkan ilk orduyu safımızdaki japonlar sayesinde kolayca yensek de ana orduyla savaşırken çok adam kaybediyoruz. Sığınaklara çekiliyor ve japonları en ön safa koyuyoruz. Bunu bilen çinliler saldırmıyor.

Artık bitti diye düşünürken yanımdaki kızı alıp sığınağın köşesine Geçiyorum. Sarılıyoruz birbirimize. Cebimdeki overdoz eroini çıkarıp kızın beline vuruyorum. O sırada gözlerim duvarlara kayıyor. Bir sürü kömürle çizilmiş bir kız ve adam. Adam kıza bir iğne vuruyor.