Kum taneleri bir bir düşüyor. Gün ve gece dans edercesine birbiri içinde kayboluyor. Zamanın sarkacından gelen yeni bir tıkırtı daha.

Tik… Tak…

Bir kum tanesi daha düştü...

Sonluyuz. Kum tanelerinin her birinin düşüşüne şahit olamayacağız. Yahut zamanın her tıkırtısını duyamayacağız.

Oysa bilinir ki, "Azalan şey daima sona erer"

Tik… Tak…

Bu bilgiden hepimiz haberdarız, fakat yanılsama hâlâ devam ediyor.

Hiç son kum düşmeyecek gibiyiz.

Oysa on saniye sonrasına sahip olabilen var mı şimdiden?

Acınası…

Tik… Tak…

Son anınmış gibi yaşa, her kum tanesini kendi renginle boya.

Değişim için bir şey bekleme...

...her şey zaten olması gerektiği gibi

değişmeye müsait...