This post has been de-listed
It is no longer included in search results and normal feeds (front page, hot posts, subreddit posts, etc). It remains visible only via the author's post history.
Na-experience niyo rin ba yung pakiramdam na minsan parang hindi mo pa ramdam yung edad, mo? kahit na technically nasa tamang edad ka na para mag-asawa o magsimula ng pamilya? (For example, 26, pero pakiramdam mo parang "bata" pa or hindi pa ready for major life changes?)
Hello po Adultingph, for context po iām 26M aware po ako na sa panahon ngayon hindi basta basta ang magpakasal dahil sa gastusin at ekonomiya ng Pilipinas, pero napagtanto ko lang na yung edad na 26 age-wise eh pwede na (Naalala ko si mama at papa nagpakasal nun nasa early 20s)
Kaya ko po napagtanto lang ang age dissonance kase may naging crush ako sa work place (letās call her C) ang ganda kase ng ngiti niya tapos ang bango at ang happy tingnan. Tuwing nagkakasalubong kame o pupunta siya ng office namin para may kunin na files napapatingin talaga ako. Parang may glowing effect sa paligid niya Hahahah tapos ayun nung break time namin, naikwento ng ibang colleagues ko na may asawa na si Maāam C at may isang anak. So ako nagulat internally parang nasa 1-2 years lang naman age gap namin (sheās older). Then it hit me, na hindi na pala ako bata na hindi pala sa lahat ng pagkakataon na may makikilala o makakasalamuha akong nasa age range ko eh single pa. Ganun rin kase nararamdaman ko kapag nababalitaan ko na may asawa o anak na yung mga naging kaklase ko nung highschool. Ewan ba, hindi ko parin kase mawari ang adulting life, pakiramdam ko kase nasa experimental o nasa exploration part palang ako ng buhay.
Ang bilis ng panahon parang kailan lang nag c-cram pa ako ng isang project in a school night. Well hindi naman ako totally pressured para maghanap ng asawa o partner. Kaya tinitingi ko na yung pagsisimula ng savings at learning skills.
EDIT: I appreciate everyone na nag comment! Iāll still try my best to reply and at least have little interaction with you all sa comments. It is comforting in someway na kahit strangers lang po kayo eh hindi ako nag iisa. Iāve read this somewhere and ever since eto na yung go-to ko to at least manage my adulting life, it says āIf youāre scared to do it, then do it scaredā. Ayun lang I hope we all find our genuine happiness and contentment in life, salamat po ulit!
Subreddit
Post Details
- Posted
- 2 months ago
- Reddit URL
- View post on reddit.com
- External URL
- reddit.com/r/adultingph/...