Tam 13 sene önce aile evinden ayrılmış biriyim. Neden derseniz ailemin yobazlığından bunalmıştım. Ailem CHP'li olmasına rağmen pratik yaşamda tutucuydu. Geçen sürenin hiçbir şeyi değiştirmediğini gördüm. Yani hem ülke yönetimsel bir yobazlık içinde hem de birey düzeyinde yobazlık var. Geleceğim nokta şu; dostlar bu ülkede hiçbir şey değişmez. Kaçabilen kaçsın, kaçamayan bu ortamla bütünleşsin. Zira türkiye'nin medeni bir ülke olmasını beklemek büyük bir delilik.

Gericiliği sadece dini tutumlar olarak düşünmek yanlış. Bu sanattan tutun bilime kadar hatta cinselliğe kadar her yere sirayet etmiş durumda. Bu işin geri dönüşü de yok artık.

Bu toplumun sizden beklentileri; düşük alım gücü ile yaşayıp şükretmeniz, cinsel yaşantınızın olmaması, hep birilerinin önünde eğilmeniz (buna saygı diyorlar), güce tapmanız, daima yaşantınıza karışılması, asla takdir beklememeniz.