Hangi mühendislikte olduğumuzdan bağımsız olarak temelde ortak bir prensip vardır diyebiliriz. Bu temel prensip analiz ve ölçümlerle modellemedir.

Modeller yapılacak teknolojinin mühendislik türünden türüne farklılık gösterebileceği gibi kendi içinde de farklılık gösterebilir. Fakat her birinin ortak kesiştiği bir şey vardır. Modeller gerçek hayattaki çözümleri öngörebilmemizi sağlar.

Örneğin akışkanlar mekaniği açısından bir modelleme düşünelim. Bir kargo uçağının yakıt tankının ve dış yüzeyindeki hava akışlarını ayrı ayrı modelleyip birbiri ile nasıl bir ilişki içerisinde olacağını öngörebilmeliyiz. Bu öngörülerimiz net analizlere ve hesaplamalara dayanmalı. Bu da ancak bir modelleme ile mümkün olur.

Yapılacak modelleme çeşitli kurallara dayanmaktadır. Fakat bu kurallar çalışma alanından çalışma alanına farklılıklar göstermektedir. Bunun temel sebebi ise risk analizinin farklı olmasıdır. Uçağın akışkanlar mekaniği açısından analizi iyi bir sistem mühendisliği analiziyle bütünleştirilip endüstri mühendisi tarafından kontrol edilmelidir. Sistem ne kadar kompleksleşirse o kadar fazla analiz yapma ihtiyacı duyar. Çünkü harici modellemeler yetersiz kalmaya başlar.

İşte burada STEM topluluklarının önemi ortaya çıkmaktadır. Farklı alanlardan beyinlerin analiz biçimleri farklılaşacağı için bu tarz topluluklarda bulunmak, paylaşımlar yapmak önem kazanmaktadır.