Pa, hanggang ngayon, I still question Him bakit kinuha ka na Niya agad sa'min. Ang dasal at pakiusap ko pa naman sa Kanya sa bawat araw ay bigyan ako ng madaming dekada kasama mga magulang ko.

27 years kita nakasama Papa pero bitin pa rin yun. Hindi ako handa Papa. Pangarap ko pa naman na ikaw maghatid sa akin sa altar on my future wedding. 😭 Ngayon, inggit na inggit ako whenever I see father-daughter wedding photos. Kasi never na mangyayari yun 💔

Papa, pasensya ka na kung di ako masyado tumatambay sa 'place' mo the last few weeks of your life. Dahil hirap na hirap puso kong nakikitang limitado na paggalaw mo. Ayoko makita yun. Kaya mas pinili ko maglagi sa kwarto ko kesa tumambay malapit sa'yo. Kung alam ko lang talaga, kung may senyales ka lang na malapit ka na mamaalam--- siguro sinulit ko na makita at samahan ka. 😭 Ang daya mo kasi di ka nagpaalam ni isa sa amin or sa mga relatives natin. Nung burol mo, nalaman ko na sa trabahador ka natin nagpahiwatig! Pa, mas pinili mong sa hindi kadugo kesa samin- siguro kasi ayaw mo kami mahirapan marinig yon noh?

Palagi ako nangungulila sa'yo Pa. I live now not for myself but also for you. I honor you by living. Lalaban at kakapit to honor you in life.

Gabayan mo ako Pa sa araw-araw.