Nalilito isip ko kung saan mag uumpisa.

Tatay, ito yung unang pasko na wala ka. Alam ko naman di ka fan of celebrating Christmas or New Year. Nag kukulong ka lang sa kwarto mo. At tingin ko, ako rin. Baka magkulong lang ako dito sa kwarto mo.

I miss you sobra tatay ko. This year has been shitty. Sobrang shitty. I'm living everyday just to live. I have no more dreams, motivation, nor goals. Losing you was like losing my whole life too.

Di ko napaghandaan yung pagkawala mo. Eversince I was a kid alam ko di ko kakayanin na mawala kayo ni mama. Nung nawala si Mama, sobrang sakit. But I managed to survive, we survived kasi andyan ka. At noong na realize ko while grieving yung loss ni Mama, I know to myself na hindi ko talaga kakayanin na mawala ka.

At heto ako ngayon, an empty shell. Ang sakit sakit pa rin tatay. I miss you sobra. I just look forward yung araw na sasalubungin nyo ko ni Mama and hahawakan nyo kamay ko at manonood lang tayo ng sunset.

Your bunso feels empty. Ayaw na ni bunso. I wanna go home na sainyo.