Ang hirap talaga maging torpe. Laging nandoon yung what if. What if kinausap ko siya? What if nagkaroon ako ng lakas ng loob?

Mag-isa akong pumunta sa gig kagabi sa Mandaluyong. Medyo maaga ako pumunta. Papunta sana ako sa restroom and along the way, may nakita akong babaeng nakatayo. Medyo (or baka guni-guni ko lang) nagkatinginan kami sa mata pero wala lang din yun. Habang nasa loob na ako ng venue at naghihintay sa mga banda, may napansin akong babae sa may gilid ko. Naka-dress siya, may jacket at may handbag na nilapag niya sa sahig. Siguro mabigat handbag niya? Wala rin pala siyang kasama that time. Doon ko narealize na siya pala yung nakasalubong ko sa labas noong papunta ako sa restroom. She's really cute! Gusto ko sana siyang kausapin kaso baka may hinihintay lang siya na kasama niya. Kaya sabi ko sa sarili ko, mamaya kapag nag start na at wala pa rin siya kasama, kakausapin ko na siya. Mid set ng Shirley, umalis siya. Akala ko bibili lang ng food o kaya pupunta sa restroom. Pero hindi na siya bumalik. Medyo nalungkot ako noon kasi nakapagdesisyon na ako para kausapin siya at naghihintay na lang ako ng timing. Nakakatawa pa nga kasi sabi nung host, baka daw yung mga mag-isa pumunta sa gig, may kasama na pauwi. Hahaha. I guess wala na rin naman mangyayari and we'll never know.

Ate, kung nandito ka man sa Reddit, pakigalaw naman po ang baso 🥛