Ang tagal na panahon ko nang gumigising para matulog ulit, parang nagpahinga ka nang higit sampung oras para mapagod.

Nitong mga nagdaang buwan, nagbago ang pakiramdam tuwing umaga: gumigising ako nang may takot, at parang laging may pangamba. Maaga man nagigising ay nauubos ito para isipin ang mga bagay na nakakapagpababa sa sarili.

Madaling sabihin na kumilos ka para mabago ang proseso, punan ng ibang bagay ang mga oras na pinakaaktibo ang isip. Ngunit kahit anong gawin, hirap na hirap sumabay ang katawan sa likot ng utak.

May taon na mahal na mahal ko ang bawat umaga. Gustong-gusto kong makita ang pag-angat ng araw, at pagsilip ng liwanag. Sana mabalik ko ‘yon.