hello. sobrang lala ng stress ko sa mga bagay bagay at ang hirap din kasi wala akong mapaglabasan ng sama ng loob huhu. sa araw-araw na ginawa ng diyos parang gumigising na lang ako para magtrabaho nang katorse oras with only one hr break in between, tapos pagod na pagod na talaga ako physically putangina and emotionally na rin kasi para akong sponge na tanggap nang tanggap ng hinanaing ng iba. putanginang messianic complex yan. tapos eto pa ha sabado pa lang pero iniisip ko na yung gagawin ko sa lunes, na alam kong may mali agad kasi di ko inayos nung una pa lang amputa??? ewan ko na. tapos pakiramdam ko pa sobrang walang kwenta kong kaibigan kasi di ko na sila makausap kasi nga putangina pagod na pagod NA PAGOD na talaga ako. punyetang buhay. naiisip ko pa na tanginang mga tao sa gobyerno 'to na nakaw nang nakaw tas ako mamamamatay na sa kakatrabaho. ayoko naaaaaa putaaaaaa gusto ko lang sabihin sa sarili ko na cross the bridge when you get there kasi nararamdaman ko na yung anxiety hahahaha yoko na!?!?!!!! hay