Yung tiyahin ko at yung pinsan ko (anak ng namayapa kong tiyuhin na kapatid ni mama) na indirectly nanliit sa amin ng mama ko despite na pinakitaan namin ng mabuti. Si mama ang nag-alaga sa mga pinsan ko (anak ng tiyahin ko) dahil iniwanan si tita ng asawa niya pero nag comeback year 2023 (syempre tinanggap ng tita ko). Si mama rin ang nagpa-aral sa isa ko pang pinsan (anak ng namayapa kong tiyuhin na kapatid ni mama). Pero sa huli, grabe ang liit ng tingin sa aming mag-ina. Mga masasakit na salita ang sinapit namin dahil wala daw kami narating sa buhay mag-ina. Pero lately, nabalitaan namin na:

1. Yung asawa ng tiyahin ko may prostate cancer. Stage 2.
2. Yung asawa ng pinsan ko, nakunan.

Normal lang ba na saya ang maramdaman ko? I honestly smirked when I learned about this. Ayokong maramdaman 'to dahil ayokong mag hangad ng masama sa kapwa. Ayokong isipin na karma din 'to pero feel ko, karma nga.

Hays. Buhay nga naman talaga, oo.