Hello! Share ko lang na almost 1month na ako nagstay here sa Manila for profession purposes. First time lang din malayo sa pamilya since when I was born magkakasama na kami.

Ang mama ko ang pinaka-mabuting mama sa lahat and I'm very grateful for it. Kabaliktaran naman sa papa ko na may anger issue at hindi nakaka-appreciate ng mga achievements at bagay bagay. Don't get me wrong, mabuting ama ang papa ko pero siguro sa ganoong way sya pinalaki nung bata kaya ginagawa nya rin sa amin.

Hindi sa pagiging OA pero sobrang sarap palang mag-isa (currently nag-stay sa isang bedspace). Not literally na solo since may mga roommate din naman ako pero yung tipo na wala kang iisipin na iba kundi sarili mo lang. Wala nagbubunganga every morning at magsasabi ng dapat mong gawin. As in, malaya! Minsan syempre namimiss din yung pagaasikaso ng pamilya at palaging may kasama pero may BETTER LIFE outside parin pala.

5 months lang ako dito sa Manila pero parang gusto ko nalang magrent ng apartment sa probinsya kahit wala pa akong asawa kase baka hanap hanapin ko yung PEACE na nararamdaman ko ngayon kapag umuwi na ako sa bahay.