minsan gusto ko nalang mawala lahat ng negative thoughts sa utak ko. most of the time i can control it, but at the same time it takes a lot of brainpower to just not overthink the little things. grabe yung pagiging pessimistic ko sa buhay feel ko i live this fucking life just to by the days. feel ko i "live" for the sake of living. wala akong sense of purpose and direction sa buhay ngayon. naiinis ako kase di naman ako ganto before. na-miss ko na yung old self ko na everyday kahit napapagod ako may sense of purpose ako sa mga bagay na ginagawa ko. ngayon, sobrang baba ng tingin ko sa sarili ko. ang pinaka masakit, i can be there for other people to cheer/uplift them pag down sila or anything, pero ni hindi ko nga magawa yon sa sarili ko. hindi ko nga kaya bigyan yung sarili ko ng motivation para gawin yung mga bagay. feel ko lahat nalang ng gagawin magiging failure. nalulungkot ako na kaya ko gawin yon sa ibang tao pero sa sarili ko hindi