Dahil kailangan mong maging responsable sa lahat ng bagay.

MAG-ISA.

Dahil kailangan mong tibayan yung loob mo bawat unos.

MAG-ISA.

Wala kang taong mauuwian pagkatapos ng nakakapagod mong araw na magiging pahinga at kapayapaan mo.

Pagod sa trabaho. Stress sa bills. Hihiga ka sa kama mag-isa at titingala sa kisame habang dinadama mo yung sakit ng katawan at utak mo.

Na kahit exhausted ka, hindi mo magawang makatulog ng maayos.

Wala kang makwentuhan kung kumusta araw mo. Wala kang maiyakan.

Wala kang karamay. Wala ka din makilala na genuine.

Kahit STRONG INDEPENDENT ka, bigla mo na lang mararamdaman ito.

Putangina. Nakakapagod mabuhay.

CLARIFICATION: tao lang din ako na napapagod at nagsasawa mag-isa and normal na makaramdam ng ganito paminsan-minsan. At times, vulnerable talaga ako and I'm not ashamed of it. Thank you for your advices/opinions but I don't need it since the intention of this post is to GET IT OFF MY CHEST. I already changed the flair, thanks.